Sensei Nišijama – Bio

 

Rođen je u Tokiju. (Showa 3) 10 octobra 1928 godine

Počeo je sa treningom Kendoa pod instruktažom njegovog oca u petoj godini života,

” Počeo sam kendo kad sam imao 5 godina. U jJapanu je bila tradicija  da svaki  dečak počne sa  Kendo treningom kada napuni 5 godina, 5 meseci  i  5 dana, tako me je moj otac odveo  Kendo Senseiju na taj dan. Vežbao sam Kendo do moje  16-e godine. Imao sam Sandan ( treći  stepen crnog pojasa).”

U 10 godini počinje sa treningom  Judo-a,

u 11-toj godini počeo je sa Shudokan karateom kod Kanken Toyame u Meguro-u.

1943. godine u petnaestoj godini postao je  učenik Gičin Funakošija. Kasnije u toku studija na Thakushoku univerzitetu postaje član univerzitetskog karate tima, u kome 1949 godine postaje kapiten. Jedan je od osnivača Japanske Studentske Karatedo Federacije i biva izabran za prvog predsednika

1951. godine završava studije ekonomije. Iste godine postaje jedan od osnivača Japanske Karate Asocijecije (JKA) i biva izabran u upravni odbor. Te godine učestvuje u osnivanju i JKA instruktorske škole koja koja je iznedrila neka od najpoznatijih instruktora koji su širili karate u svetu Kanazavu, Enoedu, Širaia i Mikamija

1952. godine postaje angažovan kao instruktor borilačkih veština kod vazduhoplovnih jedinica američke vojske čije su baze bile u Japanu. Na ovome poslu sarađuje sa Gichin Funakoshi-jem, Masatoshi Nakajamom i lsao Obat-om, tadašnjim karate autoritetima. U jednom intervjuu u sećanju na neke događaje i na to vreme majstor Nišijama kaže: “ Bili smo pozvani u američke baze da držimo instruktažu… ja sam bio najmlađi. Svaki put kada bi stigli u baze od nas se očekivalo da napravimo demonstraciju. To je bilo vrlo naporno, morao sam da polomim mnogo dasaka, tako da su prilično brzo moje šake i podlaktice bile u teškom stanju. To se događalo 3 do 4 puta dnevno. Naposletku nism mogao pomeriti svoje ruke.” Prema svedočenjima njegovih učenika iz tog vremena,…” Mnogo puta su Amerikanci dočekivali Nišijamu sa veoma debelim daskama koje su bile potopljene u vodi. Nišijama nikada nije propustio da polomi te daske i nikada nije tražio od kolege da to urade umesto njega.”

Mada je to bilo teško vreme za majstora Nišijamu i njegove kolege karate entuzijaste to im je pomoglo u internacionalnom širenju karatea.

1953. godine kao član desetočlane ekipe instruktora za borilačke veštine (bili su zastupljeni karate, aikido i judo) biva pozvan da obučava Strategic Air Command jedinice u njihovim bazama u SAD-u i Kubi.

Grupa experata  botilačkih veština pozvanih 1953 godine  u U. S. od starane SAC  i  USAF. Razlog putovanja bio je trening Air Force personala  i prikaz borilačkih veština  po raznim gradovima  širom  U.S. To je bio početak velike ekspanzije  judoa zajedno sa do tada  nešto manje poznatim borilačkim veštinama, kao što su  karate i aikido. Stoje sa leva na desno: Prof. Kobayashi (judo), Ishikawa (judo), Kotani Prof. S.  bio je vođa i organizator (judo), Prof. Tomiki (aikido), i E. Bruno (šef SAC projekta). Kleče sa leva na desno: Nishiyama (karate), Kamata (karate).

1960. je objavio “Karate: The Art of Empty Hand Fighting” »Karate umetnost golorukog borenja« Koja se se još smatra najvećim karate bestselerom, prva knjiga o karateu na engleskom jeziku, 80 izdanja jedne knjige do danas.

1961. u julu mesecu studenti iz vojnih baza u kojima je držao obuku pozivaju ga da ih poseti u Americi  i te 1961 se preselio u USA i osnovao All American Karate Federation (AAKF). Novembra te godine organizuje i prvi nacionalni šampionat u Los Anđelesu. Od tada Nišijama je glavni promoter Šotokan stila u Americi kao i van nje. AAKF kontroliše nacionalna i regionalna takmičenja i razvija tehnička unapređenja kroz specijalne trenežne seminare širom USA.

1964. AAKF je domaćin prvog karate takmičenja između U.S. i Japana u istorijskom Dobrotvornom turniru u Los Anđelesu (Long Bič).

1965. Nišijama organizuje komitet za saradnju glavnih japanskih karate stilova.

1968. AAKF  je organizovao  World International Karate Tournament, prvo takmičenje na svetskom nivou održano u Los Anđelesu i Meksiko Sitiju u saradnji sa Meksičkom Karate Federacijom

1970. Tokom reorganizovanja, JKA se izdvojila u JKA–US kao ogranak AAKF-a. Iste godine AAKF na čelu sa Nišijamom postaje član olimpijskog komiteta.

1973. Nišijama je jedan od osnivača Pan Američke Unije sa sedištem u Rio-de-Janeiro-u.

1975. u Los Anđelesu se održava prvi svetski šampionat, pošto je prethodno osnovan IAKF, sa Nišijamom na čelu. IAKF je osnovan da bi omogućio izbegavanje konfuzije između “novih” karate stilova i Tradicionalnog karatea i radi održavanja jedinstva u treningu Tradicionalnog karatea širom sveta.

1976. Dobija poziv za pristup karatea u korpus olimpijskih disciplina.

1978. AAKF je kompletno reorganizovana i ime je promenjeno u American Amateur Karate Federation. AAKF je postala non-profit amaterska organzacijai koja objedinjuje i odgovara za Tradcionalni Karate u USA.

1981. Dobija podršku za olimpisku kandidaturu od Severno i Južno Američki Karate Saveza.

1985. IAKF menja naziv u ITKF

2000. Odlikovan je od strane Japanskog cara za njegov rad na promociji japanske kulture kroz njegovo angažovanje na širenju i unapređenju Tradicionalnog karatea “Ordenom svetog reda sa zlatnim zracima na rozeti”.

2001. Vlada Republike Poljske ga je odlikovala “Ordenom za zasluge reda krsta”.

2005-te godine Nišijama je izjavio:

Veoma sam ponosan što sam konačno završio ovaj dugogodišnji projekat i verujem da sada možemo prenositi istinsku umetnost Tradicinalnog Karatea budućim generacijama…

Sada je vaše vreme da se sretnete sa novim izazovima i prihvatite mogućnosti ponuđene od strane  ovog  sistema, tako da Tradicionalni Karate može nastaviti da raste i da se razvija za dobrobit svih onih koji teže ka višem nivou razumevanja kako uma tako i tela.
Nišijamina reputacija majstora 9 Dan-a sa najvećim autoritetom se ponajviše širila zbog njegove tehničke kometentnosti i njegovih produbljenih  instrukcija. Obučavao je  u dođo-u u Los Anđelesa a van granica Amerike na seminarima i šampionatima.
Majstor Nišijama je posejao mnoge instruktore šiom sveta koji prenose veštinu na način kako je on zaokružio do kraja 2005 godine Sahranjen je u Los Anđelesu u jesen 2008 godine gde je živeo sa suprugom i tri ćerke